ترید چیست؟ معرفی انواع ترید + نحوه انجام آنها

در بازارهای مالی واژه ترید یا همان معامله، بسیار آشنا و کاربردی است. حالا که به سراغ این مطلب از آکادمی مزدکس آمده‌اید احتمالا می‌خواهید اطلاعات بیشتری درباره ترید و انواع آن کسب کنید.

ترید، معامله‌ یا همان معامله‌گری یکی از مفاهیم پایه‌ای اقتصاد است. این واژه در معنای عام کلمه، توصیف‌گر دادوستد یک کالا یا خدمات میان فروشنده و خریدار است. در ترید، بهای کالا یا خدمات دریافتی باید در قالب پول یا یک کالا یا خدمت هم‌سنگ پرداخت شود. در اقتصاد، ترید می‌تواند میان تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان نیز انجام شود. همچنین ترید به خریداران و فروشندگان خرده‌پا محدود نمی‌شود. در مقایسه کلان‌تر به کشورها امکان می‌دهد تا با تبادلات تجاری، بازارهای کالا و خدمات خود را به فراسوی مرزهایشان گسترش دهند.

با رونق تبادلات مالی میان افراد، شرکت‌ها و کشورها تنور رقابت در بازارها داغ‌تر می‌شود. در این شرایط عرضه‌کنندگان تلاش می‌کنند تا کالا یا خدمات خود را با قیمتی رقابتی‌تر روانه بازار کنند. هرقدر هم قیمت‌ها رقابتی‌تر باشد، کالا یا خدمات با بهای کمتری به دست مصرف‌کنندگان نهایی می‌رسد. در ادامه شما را با انواع ترید و مفهوم آنها آشنا می‌کنیم.

ترید در بازارهای مالی

تریدینگ یا معامله‌گری در بازارهای مالی، هیچ تفاوتی با ترید یا تجارت در دیگر بازارها ندارد. هر دو فرایندی مشتمل بر خرید یا فروش یک دارایی به سودای کسب سود حداکثری هستند.

خوب است بدانید معامله‌گری در بازارهای مالی به دو شیوه انجام می‌شود:

1 – از طریق یک بستر معاملاتی همچون بورس یا صرافی

 ۲- به‌صورت فرابورس یا OTC

بورس یا صرافی را می‌توانیم یک بازارگاه بسیار قاعده‌مند و ساختاریافته توصیف کنیم که بستری را برای دادوستد و انتقال مالکیت یک دارایی از فروشنده به خریدار در اختیار می‌گذارد. برای مثال، بورس نیویورک (NYSE) یا بورس اوراق بهادار تهران (TSE) از جمله بازارهای دیرپای مالی هستند که پذیرای میلیون‌ها معامله‌گراند. در بورس، معامله میان خریدار و فروشنده از دالان تأیید یک نهاد واسطه عبور می‌کند. حال اگر نهاد واسطه‌ای در کار نباشد و طرفین معامله به‌طور مستقیم با هم دست به دادوستد بزنند، به‌ اصطلاح گفته می‌شود که به‌صورت فرابورس یا خارج از بورس با یکدیگر معامله کرده‌اند.

تریدر کیست؟

قبل از اینکه درباره انواع ترید و چگونگی آنها با شما صحبت کنیم بایستی ابتدا شما را با مفهوم تریدر آشنا کنیم. تریدر یا معامله‌گر، فردی است که به‌طور مستقل یا به نمایندگی از یک فرد یا نهاد دیگر به خرید و فروش دارایی‌ها مشغول است. آن چیزی که تریدر را از یک سرمایه‌گذار متمایز می‌کند، مدت زمانی است که دارایی خریداری‌ شد‌ه را نزد خود نگه می‌دارد. ترجیح سرمایه‌گذار بر این است که افق زمانی بلندمدت‌تری داشته باشد؛ اما، تریدر به‌طور معمول، مایل است تا با خرید و فروش مکرر دارایی‌ها در بازه‌های زمانی کوتا‌ه، سود خود را بیشتر کند.

تریدر علاوه بر این‌که می‌تواند خود به‌طور مستقل دست به دادوستد بزند، قادر است به استخدام یک نهاد مالی درآید و با منابع مالی و اعتبار آن، معامله کند. در این صورت، سهمی از سود خرید یا فروش به تریدر نمی‌رسد و تنها حقوق یا پاداش به او تعلق می‌گیرد. بدیهی است که اگر تریدر برای خودش و به‌طور مستقل کار کند، باید با پول و اعتبار خودش ریسک کند. علاوه بر سودهای احتمالی، تمامی زیان‌های ممکنه را نیز بایستی به جان بخرد.

تریدر همواره برای انجام هر معامله‌ای، ملزم به پرداخت کارمزد است و این برای بسیاری از آن‌ها چندان خوشایند نیست. از آنجا هم که تریدرها روزانه یا حتی در عرض یک ساعت، چندین و چند معامله انجام می‌دهند، روی ‌هم ‌رفته باید کارمزدهای سنگینی را به بسترهای معاملاتی پرداخت کنند. اگرچه رقابت زیاد میان کارگزاران بازارهای مالی تا حدی باعث شد‌ه کارمزدها تا اندازه‌ای کاهش پیدا کند؛ اما باز هم می‌تواند در مجموع، هزینه هنگفتی را روی دست تریدر باقی بگذارد. در برخی از کشورها از جمله ایالات متحده، تریدرهایی که راهبرد معامله‌گری کوتاه‌مدت را اتخاذ کرده‌اند، باید مالیات بیشتری را در مقایسه با دیگر تریدرها بپردازند.

تفاوت ترید و سرمایه‌گذاری

برای آشنایی با انواع ترید بایستی در ابتدا تفاوت ترید و سرمایه‌گذاری را درک کنید. باید بگوییم ترید و سرمایه‌گذاری، دو روش بسیار متفاوت برای کسب سود از بازارهای مالی هستند. وجه اشتراک آشکار این دو روش، تلاش برای بیشینه‌سازی سود است. با این حال، سرمایه‌گذاران بیش از دادوستد، به خریداری و نگه‌داری دارایی‌ها مشغول‌اند و افق‌های زمانی درازمدت‌تری را برای درآمدزایی انتخاب می‌کنند. معامله‌گران اما میانه چندان خوبی با نگه‌داری دارایی‌ها در بلندمدت ندارند و بیش از آنکه در پی سودهای کلان باشند، به دنبال سودهای کم اما تکرارپذیر هستند.

سرمایه‌گذاری

هدف از سرمایه‌گذاری، خلق ثروت از طریق خرید و تملک دارایی‌هایی همچون سهام، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، اوراق قرضه و رمزارزها در بازه‌های زمانی طولانی است.

سرمایه‌گذاران، عجله چندانی برای کسب سود و خروج از بازار ندارند و سال‌ها یا حتی دهه‌ها صبر پیشه می‌کنند تا به بازده دلخواهشان دست یابند. در این میان، آن‌ها علاوه بر بازده از سودهای نقدی و تقسیم سهام نیز بهره‌مند می‌شوند. اگرچه، نوسان‌های پیاپی، واقعیت انکارناپذیر تمامی بازارهای مالی است؛ اما سرمایه‌گذاران به امید ترمیم و افزایش دوباره قیمت‌ها ترسی از روندهای نزولی ندارند. آن‌ها به‌طور معمول، بیش از عوامل تکنیکال، به واکاوی و تجزیه و تحلیل، عوامل بنیادین بازارها علاقه دارند و از اصول حاکم بر نسبت‌های متعارف مالی و پیش‌بینی‌های کلان اقتصادی برای دستیابی به اهداف مالی خود بهره می‌برند.

برای مثال، بسیاری از سرمایه‌گذارانی که اقدام به خریداری واحدهای صندوق‌های بازنشستگی کرده‌اند، کمتر به‌طور روزانه، بازدهی سهام سبدهای سرمایه‌گذاری خود را رصد می‌کنند. از آنجا که آنها به دنبال کسب سود در یک بازه زمانی به درازای چندین دهه هستند، ترسی از نوسانات روزانه ارزش صندوق‌ها به دل راه نمی‌دهند و تنها در پی رشد آهسته و پیوسته‌اند.

ترید

اما در ترید یا معامله‌گری باید بگوییم قواعد متفاوتی حاکم است. معامله‌گران، سهام، کالاهای تجاری، جفت‌ارزها یا رمزارزها را به‌طور مرتب و پیوسته دادوستد می‌کنند تا بتوانند از رهگذر افزایش یا کاهش بهای دارایی‌ها به سود خود بیفزایند.

هدف نهایی در معامله‌گری، کسب یک بازدهی معقول و البته فراتر از سود سرمایه‌گذاری است. یک سرمایه‌گذار ممکن است با سود سالانه‌ای حدود ۱۵ یا ۲۰ درصد، خوشحال و راضی باشد؛ اما معامله‌گرانی هستند که حتی به سود ماهانه ۱۰ درصدی هم قانع نیستند. در معامله‌گری، سود به دو روش به دست می‌آید: ۱- خرید یک دارایی در قیمت پایین‌تر و فروش آن در قیمت بالاتر یا ۲- فروش یک دارایی در قیمت بالاتر و خرید آن در قیمت پایین‌تر. انجام روش دوم، تنها در بازارهای دوسویه و از طریق شیوه‌ای موسوم به معامله فروش استقراضی یا Short Selling امکان‌پذیر است.

سرمایه‌گذاران، علاقه چندانی به پایش موقعیت‌های معاملاتی با سود ناچیز ندارند؛ اما معامله‌گران از هر فرصتی برای کسب سود هرچند اندک استفاده می‌کنند. افزون بر این، معامله‌گران از ابزارهایی همچون حد ضرر (Stop Loss) برای محافظت از دارایی‌های خود در برابر زیان‌های احتمالی استفاده می‌کنند. حد ضرر به معامله‌گران کمک می‌کند تا به‌طور خودکار، یک موقعیت معاملاتی را پس از زیان‌ده شدن ببندند. ناگفته نماند که معامله‌گران بیش از عوامل بنیادین و شاخص‌های کلان اقتصادی، از ابزارهای تکنیکال همچون میانگین‌های متحرک برای شناسایی فرصت‌های کسب سود در بازار استفاده می‌کنند.، در ادامه شما را با انواع ترید آشنا می‌کنیم.

انواع ترید بر اساس بازه زمانی

معامله‌گری را می‌توانیم هنر سودسازی از تغییرات قیمتی رخ‌داده در نمودارهای دارایی‌ها توصیف کنیم. هر معامله‌گر، فعالانه و پیوسته، دست به خرید و فروش دارایی‌ها بر پایه ابزارهای تحلیل تکنیکال می‌زند تا سود خود را بیشتر کند. به‌زعم بسیاری از حرفه‌ای‌های معامله‌گری، تحلیل درست تغییرات قیمتی و سوار شدن بر روندهای کوتاه‌مدت بازار، کلید دستیابی به بازده حداکثری است. معامله‌گری به شیوه‌های مختلفی انجام می‌شود و انواع ترید به شرایط حاکم بر بازار، ترجیحات معامله‌گر و ریسک‌های راهبرد معاملاتی فرد می‌توانند به کار گرفته شوند.

شیوه‌های معامله‌گری رایج

ترید روزانه | Day Trading

در انواع ترید یکی از شیوه‌های رایج ترید روزانه است، ‌آشناترین سبک معامله‌گری فعال! این شیوه هما‌ن‌طور که از نامش هم پیداست، توصیف‌گر روشی برای خرید دارایی در یک روز و فروش آن در همان روز است. در این شیو‌ه، موقعیت‌های معاملاتی در همان روزی که اخذ می‌شوند، بسته می‌شوند و طول عمر هیچ موقعیتی به بیش از یک روز نمی‌رسد. معمولاً معامله‌گران حرفه‌ای، کارکشته‌های بازار یا بازارگردان‌ها از این شیوه برای کسب سود استفاده می‌کنند. با این حال، به دلیل سهولت فزاینده معامله‌گری در این سال‌ها و رونق معاملات آنلاین، تازه‌کارها هم به صف علاقه‌مندان به این سبک پیوسته‌اند.

ترید موقعیت‌گیری | Position Trading

یکی دیگر از انواع ترید، روش موقعیت گیری است. برخی از معامله‌گران که دلبسته روش‌های سرمایه‌گذاری خریداری و نگه‌داری هستند، از روش ترید موقعیت‌گیری برای کسب سود از بازار بهره می‌گیرند. عده‌ای معتقدند که نمی‌توانیم روش موقعیت‌گیری را در زمره روش‌های معامله‌گری فعال بگنجانیم؛ اما، این روش همچنان یکی از شیوه‌های مناسب سودسازی در بازارهای مالی است. معامله‌گران در روش موقعیت‌گیری از نمودارهای بلندمدت از روزانه گرفته تا ماهانه استفاده می‌کنند و در کنار آن از واکاوی روندهای تعیین‌کننده سمت و سوی بازار غافل نمی‌شوند. در این سبک خاص از معامله‌گری، موقعیت‌های معاملاتی ممکن است روزها یا حتی هفته‌ها باز بمانند.

به معامله‌گرانی که از شیو‌ه موقعیت‌گیری استفاده می‌کنند، معامله‌گران روند نیز می‌گویند. آن‌ها پیش از هر چیز، به دنبال سقف‌های بالاتر (Higher Highs) یا سقف‌های پایین‌تر (Lower Highs) متوالی در نمودارها هستند تا بتوانند روندهای قیمتی درازمدت را شناسایی کنند. معامله‌گران روند با موج‌سواری بر افت و خیزهای قیمتی، هم از روندهای صعودی و هم از روندهای نزولی حاکم بر بازار برای کسب سود استفاده می‌کنند. آن‌ها تنها به دنبال یافتن سمت و سوی بازارها هستند اما وقت خود را صرف پیش‌بینی سطوح قیمتی دارایی‌ها نمی‌کنند. معامله‌گران روند پس از شناسایی یک روند، روی آن سوار می‌شوند و زمانی هم که نشانه‌های شکست روند را رویت کنند، از موقعیت‌های معاملاتی خود خارج می‌شوند. بنابراین وقتی درجه نوسانات بازار زیاد می‌شود، کسب سود از روش ترید موقعیت‌گیری و معامله‌گری روند، دشوارتر می‌شود.

ترید نوسانی | Swing Trading

وقتی که روندها شکسته می‌شوند و شیوه موقعیت‌گیری به بن‌بست می‌خورد، معامله‌گران سوئینگ، وارد میدان می‌شوند. یکی از انواع ترید که به‌طور معمول در نمودارهای قیمتی و در نقاط انتهایی روندها، قیمت شروع به نوسان‌های پیاپی می‌کند؛ زیرا با نقض روند قبلی، روند تازه‌ای در حال شکل‌گیری است. با آشکار شدن نشانه‌های افزایش نوسان، معامله‌گران سوئینگ، دست به کار می‌شوند و اقدام به اخذ موقعیت‌های معاملاتی در بازه‌های زمانی کوتاه می‌کنند. عمر معاملات این دسته از تریدرها معمولاً بیش از یک روز به طول می‌انجامد؛ اما در مقایسه با معاملات روند، بسیار کوتاه‌تر است. همچنین باید بگوییم که سوئینگ‌کارها همچون دیگر معامله‌گران از روش‌های تحلیل بنیادی و تکنیکال استفاده می‌کنند؛ اما در تلاش‌اند تا با ترکیب این روش‌ها قوانین معاملاتی ویژه خود را ابداع کنند و به کار ببندند.

این قوانین که گاهی از آن‌ها هم با عنوان الگوریتم‌های معاملاتی یاد می‌شود، با هدف شناسایی بهینه‌ترین زمان برای خرید و فروش یک دارایی، طراحی می‌شوند. اگرچه لزومی ندارد این الگوریتم‌ها کاملاً دقیق باشند و بتوانند سقف‌ها و کف‌های قیمتی را پیش‌بینی کنند؛ اما کاربست آن‌ها مستلزم حاکم بودن روندی یک‌سویه (نزولی یا صعودی) بر بازار است. بازاری که مدام در حال نوسان با دامنه محدود یا به‌اصطلاح، «رنج زدن» باشد، برای معامله‌گران سوئینگ، چندان خوشایند نیست.

ترید لحظه‌ای | Scalping

ترید لحظه‌ای یا اسکالپینگ، یکی از انواع ترید برای دادوستد سریع و آنی دارایی‌ها است. استفاده از این شیوه، مستلزم شناسایی و بهره‌برداری از دامنک‌های خرید/فروشی است که اندکی بازتر یا جمع‌تر از حدود متعارف هستند. این جمع‌ یا بازشدگی در دامنک‌های خرید و فروش به دلیل عدم تعادل موقت در عرضه و تقاضا رخ می‌دهد.

به معامله‌گری که از شیوه ترید لحظه‌ای استفاده می‌کند، اسکالپر می‌گویند. اسکالپرها به دنبال رصد تغییرات و حرکات قیمتی بزرگ یا شناسایی حجم‌های معاملاتی چشم‌گیر نیستند. آن ها در مقابل، تلاش می‌کنند تا حرکات و نوسان‌های خرد قیمتی را که با بسامد زیاد در بازار رخ می‌دهد، شناسایی کنند. از آنجا هم که اسکالپرها در هر معامله، درصد سود اندکی به دست می‌آورند، تلاش می‌کنند تا سرحد امکان سراغ بازارهایی با نقدینگی کافی بروند تا بتوانند با بسامد بیشتری معامله کنند. گفتنی است که اسکالپرها برخلاف معامله‌گران سوئینگ به دنبال تغییرات ناگهانی قیمت نیستند و بازارهای آرام و روان را ترجیح می‌دهند.

دیگر انواع ترید در بازارهای مالی

ترید باینری آپشن | Binary Option

باینری آپشن را می‌توانیم یکی از قراردادهای اختیار معامله (آپشن یا Option) مالی توصیف کنیم. این روش در صورت نگه‌داری تا زمان سررسید، تنها دو نتیجه در پی دارد: یا مقداری ثابت را در قالب سود، نصیب معامله‌گر خود کند یا که هیچ سودی به او نمی‌رساند. اصلاً به همین دلیل، نام باینری آپشن یا دودویی را برای این ابزار مالی برگزیده‌اند؛ زیرا هیچ حالت سومی برای تسویه آن وجود ندارد. ایده نهفته در ورای باینری آپشن، پاسخ بله یا خیر به این پرسش ساده است:. آیا قیمت دارایی پایه در یک زمان مشخص، بالاتر از یک آستانه معلوم هست یا نه؟

معامله‌گر برای انجام ترید باینری آپشن، کافی است به سوال بالا در مورد یک دارایی پاسخ بدهد. همین سرراستی باعث شده تا باینری آپشن به یکی از ساده‌ترین ابزارهای معاملاتی بدل و با اقبالی فزاینده از سوی معامله‌گران نوپا مواجه شود. البته نباید گول ظاهر ساده سازوکار اجرای این ابزار را خورد و پیش از مطالعه ابعاد گوناگون باینری آپشن، قدم به وادی پرتلاطم دادوستد آن زد.

ترید پرایس اکشن | Price Action

پرایس اکشن، توصیف‌گر ویژگی‌های خاص حرکات و تغییرات قیمتی یک دارایی است. این حرکات، اغلب با توجه به تغییرات قیمتی پیشین آن دارایی، تجزیه و تحلیل می‌شوند. به بیان ساده، پرایس اکشن را می‌توان یک تکنیک معاملاتی بدانیم.این تکنیک اول به معامله‌گر امکان می‌دهد بازار را پایش کند و تصمیمات خود را به جای اندیکاتورهای تکنیکال، بر پایه تغییرات و حرکات قیمتی واقعی و در لحظه دارایی بگیرد.

معامله‌گر پرایس اکشن هم کسی است که از تغییرات قیمتی برای کسب سود از بازار استفاده می‌کند و میانه‌ای با تجزیه و تحلیل بنیادی ندارد.

داده‌های تاریخی قیمت و حرکات گذشته آن، ارکان اصلی ترید پرایس اکشن هستند. بنابراین همه ابزارهای تحلیل تکنیکال از نمودارها و خطوط روند گرفته تا سطوح تکنیکال در این شیوه بسته به راهبرد معامله‌گر به کار گرفته می‌شوند.

جمع‌بندی

یکی از اصلی‌ترین و محبوب‌ترین راه‌های کسب درآمد در حوزه ارزهای دیجیتال و فناوری بلاکچین انجام معاملات در بازه‌های زمانی کوتاه‌مدت یا بلندمدت در بازار رمزارزهاست. در این مقاله از آکادمی مزدکس به توضیح کاملی از انواع مختلف معاملات در بازار دارایی‌های دیجیتال پرداختیم. دانش کافی و کسب تجربه در این حوزه می‌تواند ما را به سطح قابل قبولی از کسب درآمد در این بازار برساند.