ماینینگ چیست و چطور انجام می‌شود؟

ماینینگ (Mining) یا «استخراج» به فرایندی گفته می‌شود که طی آن تراکنش‌ها در بلاکچین یک رمزارز، اعتبارسنجی و تأیید می‌شوند. علاوه بر این، صدور واحدهای تازه‌ای از هر رمزارز، رویدادی است که طی فرایند ماینینگ رخ می‌دهد. انجام این فرایند، مستلزم مصرف توان رایانشی هنگفتی است که بار تأمین آن بر دوش افراد یا نهادهایی موسوم به «ماینر» (Miner) است. استخراج را می‌توان در محکمی بدانیم که از امنیت شبکه یک رمزارز محافظت می‌کند.

ماینرهایی که با صرف هزینه‌های فراوان، توان رایانشی شبکه را تأمین می‌کنند، بی‌اجر و مزد باقی نمی‌مانند و در ازای این کار، پاداش‌هایی در قالب رمزارزهای بومی همان شبکه، دریافت می‌کنند.

در این مقاله جامع از آکادمی مزدکس، می‌خواهیم زوایای پیدا و پنهان استخراج را واکاوی کنیم، از چیستی و چرایی آن بگوییم، مراحل آن را بازگو کنیم، نگاهی به سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای به‌کاررفته در آن بیندازیم و پس از برشمردن معضلات و چالش‌های آن، دست آخر دریابیم که سودآوری این فعالیت اقتصادی چگونه است.

آشنایی با ماینینگ | استخراج ارز دیجیتال

ماینینگ یا استخراج ارز دیجیتال، فرایندی است که طی آن تراکنش‌های رمزارزی رد و بدل شده میان کاربران، صحت‌سنجی و پس از تأیید به دفترکل بلاک چین اضا‌فه می‌شود. افزون بر این، خلق و صدور واحدهای جدید هر رمزارز در خلال عملیات ماینینگ، رخ می‌دهد.

استخراج را می‌توانیم یکی از ارکان کلیدی رمزارزها بدانیم که فناوری بلاک چین و «دفتر کل توزیع‌شده» (Distributed Ledger) بر پایه آن بنا شد‌ه است.

فرایند استخراج در رمزارزهای مختلف بر حسب سازوکار اجماع آن‌ها متفاوت است. آنچه می‌‌خواهیم در این مقاله بگوییم، روند استخراج در رمزارزهای مبتنی بر روش اثبات کار است که بیت کوین، پادشاه ارزهای دیجیتال، پرچم‌دار آن‌ها است.

ماینینگ چطور انجام می‌شود؟

در یک رمزارز مبتنی بر گواه اثبات کار، نخست، یک تراکنش ایجاد و سپس وارد مکانی به نام «استخر حافظه» (Memory Pool) می‌شود. در این میان، ماینر باید اعتبار و درستی این «تراکنش معلق» (Pending Transaction) را تأیید و آن درون یک «بلاک» (Block) جای دهد. اگر بلاک چین را به مثابه یک دفترکل در نظر بگیرد، هر بلاک در حکم صفحه‌ای از این دفتر است که در آن تراکنش‌ها در سطرهای مختلف، به‌ترتیب، ثبت و ضبط می‌شوند.

یک ماینر یا استخراج‌گر، موظف است که تراکنش‌های تأییدنشده را از استخر حافظه جمع‌آوری کند و آن را در یک «بلاک نامزد» (Candidate Block) بچیند. او سپس تلاش می‌کند تا این بلاک نامزد را به یک بلاک معتبر و مورد تأیید تبدیل کند. اما ماینر در این میان، تنها نیست و باید با انبوهی از همتایان خود برای این کار رقابت کند. پروتکل رمزارز مبتنی بر اثبات کار، برای آنکه ماینر منتخب و خو‌ش‌اقبال خود را از میان خیل انبوه ماینرها پیدا کند، مسابقه‌ای به نام ماینینگ ترتیب دا‌ده تا هر ماینر با شرکت در آن بخت خود را برای افزودن بلاک نامزد به زنجیره و دریافت پاداش استخراج بیازماید.

این مسابقه مشتمل بر یک مسئله پیچیده ریاضی است و ماینر برنده، کسی است که بتواند زودتر از پس حل آن بربیاید. اما حل این مسئله دشوار نه به هوش وافر که به توان رایانشی فراوان وا‌بسته است. بنابراین هر ماینری که از توان رایانشی بیشتر و رایانه‌های قدرتمندتری برخوردار باشد، بخت بیشتری برای حل این مسئله دارد.

در نهایت، ماینر برگزیده، اجا‌زه می‌یابد که بلاک نامزد خود را به بلاک معتبر، تبدیل و پاداش استخراج را دریافت کند.

در ادامه با ما همراه باشید تا با هم نگاهی عمیق‌تر به مراحل ماینینگ بیندازیم.

با مراحل ماینینگ آشنا شوید

فرایند ماینینگ یا استخراج در رمزارزهای مبتنی بر اثبات کار، متشکل از چهار مرحله اصلی است که در ادامه هر یک از آن‌ها را تشریح می‌کنیم.

مرحله اول: هش کردن تراکنش‌ها

نخستین مرحله در فرایند ماینینگ، جمع‌آوری تک‌تک تراکنش‌های معلق از استخر حافظه و ارسال آن‌ها به یک «تابع هش» (Hash Function) است. تابع هش، تابعی است یک‌سویه که هر وردی را به یک خروجی یکتا تبدیل می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حدس زدن ورودی از روی خروجی، ناممکن باشد. هر بار که داده‌‌ای را در قالب ورودی به یک تابع هش می‌دهیم، یک خروجی با طول ثابت به نام هش در اختیار ما می‌گذارد. هش، چیزی نیست جز رشته‌ای از حروف و اعداد که به‌دلیل یکتا بودن می‌تواند نقش یک شناسه منحصربه‌فرد را بازی کند. هش تراکنش نیز نمایانگر تمامی اطلاعاتی است که در یک تراکنش وجود دارد.

هر ماینر به‌جز ارسال تراکنش‌ها به تابع هش، مرتب‌سازی تک‌تک تراکنش‌ها و گنجاندن آن‌ها در یک بلاک، باید یک تراکنش مجزا را هم به آدرس خودش در بلاک جای دهد. این تراکنش، حاوی پاداش استخراج است که با عنوان تراکنش کوین‌بیس (Coinbase) شناخته می‌شود. این تراکنش، همان تراکنشی است که منجر به عرضه و صدور واحدهای تازه‌ای از رمزارز می‌شود. در اغلب حالت‌ها، تراکنش کوین‌بیس، نخستین تراکنشی است که در یک بلاک جدید ثبت می‌شود و پس از آن نوبت به ثبت تراکنش‌های معلقی می‌رسد که در صف اعتبارسنجی قرار دارند.

مرحله دوم: ایجاد درخت مرکل

پس از ارسال تمامی تراکنش‌ها به تابع هش، هش‌ها حاصله در قالب یک داده‌ساختار به نام «درخت مرکل» (Merkle Tree) سازمان‌دهی می‌شوند. درخت مرکل یا درخت هش، داده‌ساختاری است که در آن تراکنش‌ها به‌صورت جفت‌جفت با هم هش می‌شوند و این فرایند، آنقدر ادامه پیدا می‌کند تا درنهایت یک هش واحد ایجاد شود. این هش واحد که از آن با عنوان «هش ریشه» (Root Hash) نیز یاد می‌شود، هشی است که نماینده تمامی هش‌های پیشینی است که برای تولید آن به کار رفته است.

مرحله سوم: یافتن یک سرآیند بلاک معتبر (هش بلاک)

«سرآیند بلاک» (Block Header)، نقش شناسه یکتای هر بلاک را ایفا می‌کند. بنابراین هر بلاک دارای یک هش یکتا است. ماینرها پس از ایجاد یک بلاک جدید، هش بلاک قبلی را با هش ریشه بلاک نامزد خود ادغام می‌کنند تا هش بلاک جدید را بسازند. افزون بر این، آن‌ها باید یک عدد اختیاری موسوم به «نانس» (Nounce) را به این ترکیب بیفزایند.

بنابراین تا اینجای کار، هر ماینر در فرایند تلاش برای صحت‌سنجی بلاک نامزد خود، باید هش ریشه، هش بلاک قبلی و عدد نانس را با هم ادغام و ترکیب حاصله را به تابع هش ارسال کند. هدف نهایی از این کار، تولید یک هش ویژه است که با مفروضات پروتکل شبکه، منطبق باشد.

تمام هم و غم ماینر این است که بتواند این هش ویژه را تولید کند. بنابراین هر بار با سعی و خطا تلاش می‌کند این هش را بسازد. در این میان، او نمی‌تواند هش ریشه و هش بلاک قبلی را تغییر دهد و تنها مجاز به اصلاح پیاپی عدد نانس است. بنابراین هر بار عدد نانس را تغییر می‌دهد تا در نهایت، هش ویژه را پیدا کند.

هش ویژه، هشی است که از مقدار هدف تعیین‌شده از سوی پروتکل شبکه، کمتر باشد. در پروتکل بیت کوین، هش بلاک، تنها در صورتی معتبر است که با تعدادی صفر آغاز شود. تعداد این صفرها بسته به شرایط شبکه متغیر است. افزون بر این، تعداد این صفرها تعیین‌کننده «سختی استخراج» (Mining Difficulty) شبکه است.

مرحله چهارم: انتشار بلاک استخراج‌شده

همان‌طور که پیش‌تر گفتیم، ماینرها باید هش بلاک‌ها را بارها و بارها با نانس‌های متفاوت، هش کنند. آن‌ها این کار را تا یافتن یک هش بلاک معتبر یا همان هش ویژه ادامه می‌دهند. ماینری که پیش از همه، موفق به یافتن این هش شود، بلاک خود را در سرتاسر شبکه منتشر می‌کند. سپس دیگر ماینرها یا گره‌ها بررسی می‌کنند که آیا این بلاک و هش آن، معتبر است یا نه و در صورت درستی، آن را در قالب یک بلاک جدید به زنجیره بلاک‌های قبلی می‌افزایند.

پس از این، بلاک نامزد به یک بلاک تأییدشده و معتبر، تبدیل و برای همیشه در بلاک چین باقی می‌ماند. ماینری که توانسته بلاک نامزد خود را به بلاک معتبر تبدیل کند، پاداش استخراج را دریافت می‌کند. دیگر ماینرهای ناکام اما بلاک نامزد خود را کنار می‌گذارند و دوباره با هم برای یافتن یک بلاک جدید، رقابت می‌کنند.

ماینرها چه کاری انجام می‌دهند؟

انجام تمامی مراحلی که پیش‌تر به آن‌ اشاره کردیم، بر عهده ماینرها است. ماینرها توان رایانشی لازم برای سرپا ماندن شبکه‌های رمزارزی را فراهم می‌کنند و بار پردازش، اعتبارسنجی و تأیید تراکنش‌ها را به دوش می‌کشند. بدون ماینرها خرابکارها به‌سادگی می‌توانند با دستکاری دفترکل بلاک چین، امنیت آن را خدشه‌دار کنند و تراکنش‌های جعلی خود را در آن بگنجانند.

روش‌‌های مختلف ماینینگ چیست؟‌

روش‌های مختلفی برای استخراج ارزهای دیجیتال وجود دارد. با پیدایش سازوکارهای جدید برای اجماع و ساخت سخت‌افزارهای پیشرفته ماینینگ، روش‌های متفاوتی هم برای استخراج پدید آمده است. ماینرها به‌طور معمول از دستگاه‌ها و سخت‌افزارهای ویژه‌ای برای حل معمای ریاضی استخراج استفاده می‌کنند. در ادامه نگاهی داریم به برخی از متداول‌ترین روش‌های برای استخراج رمزارزها.

۱- استخراج ارز دیجیتال با CPU

استخراج با «واحد پردازنده مرکزی» یا همان CPU، مشتمل بر استفاده از قطعات CPU برای انجام عملیات ماینینگ است. در روزهای نخستین پیدایش بیت کوین، هزینه‌ها و موانع ورود به قلمرو ماینینگ، بسیار ناچیز بود و به‌سادگی می‌شد با یک CPU معمولی، بیت کوین یا دیگر رمزارزهای مبتنی بر اثبات کار را استخراج کرد.

به تدریج اما به پیوستن افراد بیشتری به حوزه ماینینگ و رشد «نرخ هش» (Hashrate) شبکه‌های رمزارزی، درآمدزایی و کسب این سود از این فعالیت اقتصادی، دشوارتر شد. افزون بر این، پیدایش سخت‌افزارهای تخصصی استخراج با توان رایانشی بسیار بالا باعث شد تا رفته‌رفته دیگر استخراج با CPU ناممکن شود. امروزه دیگر استخراج با CPU هیچ توجیه فنی و اقتصادی ندارد؛ زیرا تمامی ماینرها از سخت‌افزارهای ویژه استخراج استفاده می‌کنند.

۲- استخراج با GPU

«واحد پردازنده گرافیکی» یا GPU با هدف پردازش طیف گسترده‌ای از برنامه‌ها طراحی شده است تا بتواند از بار پردازشی تحمیل شده بر CPU در یک رایانه بکاهد. هدف اولیه از طراحی و ساخت GPU-ها تسهیل پردازش بازی‌های ویدئویی بوده است؛ اما این قطعات سخت‌افزاری توانستند عملکرد بهتری را در مقایسه با CPU-ها در استخراج رمزارزها از خود به نمایش بگذارند.

پردازنده‌های گرافیکی در قیاس به «دستگاه‌های ای‌سیک» (ASIC) ارزان‌تر و انعطاف‌پذیر هستند. از این پردازنده‌ها می‌توان برای استخراج برخی از آلت کوین‌ها استفاده کرد؛ اما میزان بازدهی آن‌ها به عوامل مختلفی همچون سختی و الگوریتم استخراج هر رمزارز بستگی دارد.

۳- استخراج با دستگاه‌های ای‌سیک

«ای‌سیک» (Application-Specific Integrated Circuit | ASIC) یا مدار مجتمع خاص‌منظوره، دستگاهی است که با یک کارکرد و هدف ویژه، طراحی و ساخته می‌شود. در رمزارزها ای‌سیک به دستگاه و سخت‌افزار ویژه‌ای اشاره دارد که برای استخراج، ساخته شده است. استخراج با این دستگاه‌ها بازدهی بسیار بالایی دارد؛ اما در عین حال، قیمت این دستگاه‌ها نیز بسیار بالا است.

همان‌طور که پیش‌تر گفتیم، ماینینگ یک فعالیت بسیار رقابتی است. برنده این رقابت، کسی است که به سخت‌افزار قدرتمندتری دسترسی داشته باشد. ماینرهای ای‌سیک به‌دلیل بهره‌مندی از آخرین فناوری‌ها بسیار گران‌تر از CPU-ها یا GPU-ها هستند. افزون بر این، پیشرفت مداوم در فناوری‌های طراحی و ساخت این دستگاه‌ها باعث می‌شود تا حتی نسل‌های قدیمی آن‌ها به سرعت از رده خارج شوند و توجیه اقتصادی خود را از دست بدهند. بنابراین استخراج با دستگاه‌های ای‌سیک، یکی از گران‌ترین روش‌ها برای ماینینگ است؛ حتی اگر از هزینه برق مصرفی آن‌ها چشم‌پوشی کنیم.

۴- ماینینگ بدون نیاز به سخت‌افزار یا استخراج ابری

«استخراج ابری» (Cloud Mining)، آسان‌ترین و دردسترس‌ترین راه برای استخراج ارزهای دیجیتال است.

در این روش، شما هیچ نیازی به خریداری، نصب و استقرار دستگاه‌های استخراج ندارید و با استفاده از خدمات شرکت‌های فعال در حوزه استخراج ابری می‌توانید کسب درآمد کنید.

در استخراج ابری، شرکت‌ها اقدام به خریداری و نصب دستگاه‌های پیشرفته ماینینگ می‌کنند و توان رایانشی خود را به کاربران می‌فروشند. این روش، دست‌کم روی کاغذ، راهی ساده و آسان برای درآمدزایی به نظر می‌رسد؛ اما در عین حال، یکی از پرخطرترین روش‌های استخراج به شمار می‌آید. کلاهبردارها به شدت در این حوزه فعال هستند و توانسته‌اند با راه‌اندازی طرح‌ها و وب‌سایت‌های جعلی، پول‌های کلانی را به جیب بزنند.

بنابراین توجه داشته باشید که اگرچه ممکن است خدمات استخراج ابری قانونی هم وجود داشته باشد؛ اما بیشتر شرکت‌هایی که داعیه‌دار ارائه این خدمات هستند، جعلی‌اند و هدفی جز کلاهبرداری از کاربران ندارند.

نرم‌افزارهای ماینینگ چیست؟

پس از انتخاب دستگاه و سخت‌افزار ماینینگ دلخواه خود، به نرم‌افزاری نیاز دارید تا توان رایانشی دستگاه را به استخراج اختصاص دهد. این دست نرم‌افزارها به‌گونه‌ای توسعه داده شده‌اند که با سیستم‌عامل‌های مختلف اعم از ویندوز، مک و لینوکس سازگار باشند. افزون‌ بر این، بیشتر این نرم‌افزارها متن‌باز و رایگان هستند و می‌توانید به‌سادگی آن‌ها را دانلود، نصب و راه‌اندازی کنید.

وقتی که شما نرم‌افزار استخراج مناسب خود را یافتید و نصب و اجرا کردید، به شما می‌گوید که دستگاهتان، چند مرده حلاج است و با چه سرعتی می‌تواند عملیات ماینینگ را انجام دهد. این سرعت در قالب یک عدد با واحد هش‌برثانیه مشخص می‌شود. گفتنی است که دستگاه‌های استخراج امروزی توانسته‌اند به‌ سرعت‌هایی در مقیاس چند هزار میلیارد هش یا تراهش بر ثانیه دست پیدا کنند.

هدف نهایی نرم‌افزار استخراج این است که بیشترین کار ممکن را از سخت‌افزار بکشد و از این رو بهترین نرم‌افزار، نرم‌افزاری است که نرخ هش بالاتری را با یک سخت‌افزار یکسان در اختیار شما قرار دهد. البته نرم‌افزار خوب علاوه بر در اختیار گذاشتن نرخ هش بالا باید از پایداری مناسبی هم برخوردار باشد؛ به این معنا که نباید تحت هیچ شرایطی به دلیل یک ایجاد یک وقف نرم‌افزاری یا باگ یا هر علت دیگری، کار استخراج را متوقف کند.

برای هر یک از رمزارزها نرم‌افزارهای استخراج ویژه‌ای وجود دارد. برای مثال، از جمله نرم‌افزارهای ویژه استخراج بیت کوین می‌توان به «سی‌جی ماینر» (CGMiner)، «مولتی‌ماینر» (MultiMiner) و «بی‌اف‌جی ماینر» (BFGMiner) اشاره کرد.

استخر استخراج چیست و چه کاربردی دارد؟

پیش‌تر در خلال تشریح مراحل ماینینگ گفتیم که پاداش استخراج بلاک به نخستین ماینر برنده اعطا می‌شود و دیگر ماینرها بهره‌ای از آن نمی‌برند. بنابراین بخت برنده شدن در رقابت استخراج، بسیار اندک است و ماینرهایی که توان رایانشی ناچیزی دارند، از گردونه رقابت برای یافتن بلاک بعدی حذف می‌شوند. با این وجود راهکاری اندیشیده شده تا ماینرهای مستقل هم بتوانند سهمی هر چند اندک از پاداش استخراج داشته باشند. در این راهکار، محل‌هایی مجازی موسوم به «استخرهای استخراج» (Mining Pools) طراحی شده‌اند.

در این استخرها چندین ماینر گرد هم می‌آیند و با تجمیع توان رایانشی خود بختشان را برای برنده شدن در رقابت ماینینگ افزایش می‌دهند. وقتی که یک استخر، موفق به یافتن بلاک معتبر و دریافت پاداش استخراج می‌شود، آن را بر اساس توان رایانشی آورده ماینرها میان آن‌ها تقسیم می‌کند.

برپایی استخرهای استخراج به نفع ماینرهای مستقل است؛ اما تجمیع توان رایانشی در این مکان‌ها منجر به افزایش خطر وقوع «حمله ۵۱ درصدی» می‌شود. حمله ۵۱ درصدی، رخدادی است که طی آن مهاجمان پس از در اختیار گرفتن دست‌کم ۵۱ درصد از توان هش شبکه، می‌توانند دست به تغییر تراکنش‌ها بزنند و امنیت بلاک چین را خدشه‌دار کنند.

ماینینگ ارز دیجیتال با موبایل

استخراج ارزهای دیجیتال، فعالیتی به‌شدت رقابتی، هزینه‌بر و دشوار است و به سخت‌افزارهای ویژه و توان رایانشی زیادی نیاز دارد. اگرچه طی سالیان اخیر، گوشی‌های هوشمند، بسیار قدرتمندتر شده‌اند و می‌توانند از پس پردازش بسیاری از برنامه‌های سنگین بربیاید، اما استخراج ارزهای دیجیتال با آن‌ها عملاً ناممکن است.

بنابراین حواستان باشد که بیشتر اپلیکیشن‌های ماینینگ که تبلیغات آن‌ها را در گوشه و کنار وب‌سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی می‌بینید، جعلی و دستاویزی برای کلاهبرداری هستند. بسیاری از این اپ‌ها با دریافت مجوز دسترسی به کیف‌پول‌های رمزارزی شما در یک چشم به هم زدن، موجودی آن‌ها را تخلیه می‌کنند و دارایی‌هایتان را به یغما می‌برند.

چگونه می‌توانیم با دستگاه ماینینگ درآمد کسب کنیم؟

پس از اینکه رمزارز دلخواه و سخت‌افزار ماینینگ مناسب را یافتید و نرم‌افزار سازگار با آن را نصب و راه‌اندازی کردید، می‌توانید با اتصال کیف‌پول رمزارزی خود به آن نرم‌افزار، کسب درآمد را شروع کنید. از همان ثانیه اول، درآمد استخراج به‌تدریج پس از کسر کارمزد استخر استخراج به حسابتان واریز می‌شود.

در این میان، بهتر است هر از چند گاهی به دستگاه استخراج خود سر بزنید تا مطمئن شوید اوضاع روبه‌راه است و نرخ هش آن با محاسبات قبلی هم‌خوانی دارد. می‌توانید برای بیشینه کردن عملکرد دستگاه خود ترفندهایی را هم به کار ببندید؛ از جمله اینکه می‌توانید با پایین نگه‌داشتن دمای اتاقی که دستگاه را در آن نصب کرده‌اید، از داغ کردن یا کاهش بازده آن جلوگیری کنید. علاوه بر این اپلیکیشن‌ها و وب‌سایت‌هایی وجود دارند که می‌توانند اوضاع دستگاه را برای شما به صورت برخط ارسال کنند تا دیگر نیاز به سر زدن و وارسی مداوم نباشد.

سودآوری استخراج ارز دیجیتال

عوامل متعددی بر میزان سودآوری استخراج ارزهای دیجیتال اثرگذارند. در مورد بیت کوین و رمزارزهای مبتنی بر روش اثبات کار، مهم‌ترین عامل، بهای انرژی است. قیمت دستگاه‌های ماینینگ و سختی شبکه نیز از دیگر عوامل موثر بر سودآوری استخراج است. به‌رغم قیمت گزاف دستگاه‌های استخراج و بهای گران انرژی، هنوز هم استخراج رمزارزهای مبتنی بر اثبات کار از جمله بیت کوین می‌تواند برای برخی از افراد و کسب‌وکارها سودآور باشد.

با این حال، کسانی که می‌خواهند قدم به وادی ماینینگ بگذارند، باید پیش از هرگونه اقدامی، تمامی هزینه‌های ثابت و متغیر این فعالیت اقتصادی را همراه با نرخ بازگشت سرمایه آن محاسبه کنند و با چشمانی باز دست به سرمایه‌گذاری در این حوزه نوپا بزنند. اما متغیرهایی که پیش از همه بر سودآوری استخراج اثر دارند، از این قرارند:

۱- قیمت برق

ابتدا باید بدانید که قیمت برق در منطقه محل زندگی شما چقدر است. همچنین توجه داشته باشید که قیمت انرژی بسته به عواملی همچون فصل و دیگر عوامل متغیر است. افزون بر این، دستگاه‌های استخراج نیازمند سیستم‌های تهویه مطبوع و خنک‌کننده‌های قدرتمند هستند. بنابراین، هزینه تأمین برق مصرفی این سیستم‌ها را هم باید در محاسبات خود بگنجانید.

۲- بازدهی

بازدهی فعالیت استخراج، تابع سختی شبکه و کارآمدی دستگاه‌های ماینینگ شما است. هرچه بازدهی بیشتر باشد، می‌توان با صرف هزینه کمتر، درآمد بیشتری کسب کرد.

۳- زمان

می‌خواهید دستگاه‌های استخراج خود را در چند ساعت از شبانه‌روز، روشن نگه دارید؟ برای بیشینه کردن بخت خود برای حل معمای ریاضی استخراج، چاره‌ای ندارید جز اینکه دستگاه‌های خود را به‌طور شبانه‌روزی روشن بگذارید. با این حساب، آیا می‌توانید از پس پرداخت هزینه‌های هنگفت برق مصرفی دستگاه‌ها بربیاید؟ بنابراین مدت زمان روشن ماندن دستگاه‌ها را هم باید در محاسبات سود و زیان خود جای دهید.

۴- قیمت رمزارز

قیمت رمزارز، عامل مهم دیگری در تعیین میزان سودآوری استخراج آن است. بدیهی است که هر چه قیمت در برابر دلار آمریکا یا دیگر ارزهای رایج، بیشتر باشد، سود شما هم بیشتر خواهد شد.

در روزهای نخست پیدایش بیت کوین، استخراج انفرادی و خانگی فعالیتی سودآور بود. با افزایش سختی شبکه و ورود بازیگران نهادی بزرگ به صنعت استخراج، قواعد بازی در این حوزه تغییر کرده است و دیگر ماینرهای مستقل و خانگی نمی‌توانند همچون گذشته، درآمد چشم‌گیری داشته باشند.

بنابراین پیش از ورود به قلمرو ماینینگ و سرمایه‌گذاری در این حوزه، تمامی جوانب کار را بسنجید و از تجزیه و تحلیل هزینه-فایده آن غافل نشوید تا بتوانید بهترین تصمیم اقتصادی ممکن را اتخاذ کنید.

مشکلات و چالش‌های استخراج ارز دیجیتال

فعالان صنعت استخراج با چالش‌ها و ریسک‌های متعددی دست به گریبان هستند. این چالش‌ها را می‌توان را در دسته عمومی، مقرراتی و عملیاتی جای داد. در ادامه به‌طور فهرست‌وار به هر یک از این چالش‌ها اشاره می‌کنیم.

۱- چالش‌های عمومی

• تمرکز قدرت هش در دستان عده‌ای کم‌شمار
• تمرکز قدرت هش در یک منطقه جغرافیایی خاص
• مقیاس‌پذیری
• کارمزدهای استخراج، کاهش پاداش‌های بلوک را در بلندمدت جبران نمی‌کنند
• تمرکز ساخت و تولید تجهیزات استخراج در یک منطقه جغرافیایی خاص
• وجود اشکالات پیاده‌سازی در فریم‌ور یا سخت‌افزارهای استخراج
• وجود اشکالات و نقاط ضعف در طراحی پروتکل
• فقدان نقدینگی در بازارهای رمزارزی

۲- چالش‌های مقرراتی

• وضع مقررات سخت‌گیرانه‌تر و ایجاد مانع برای استخراج یا پذیرش رمزارزها
• افزایش مالیات بر عواید استخراج
• ممنوعیت دولتی رمزارزها
• افزایش تدریجی بهای انرژی
• مصادره تأسیسات استخراج

۳- چالش‌های عملیاتی

• افت شدید و ناگهانی قیمت (برای مثال ۲۵٪)
• درگرفتن رقابت بسیار شدید و تنگاتنگ میان استخراج‌گران یک رمزارز یکسان
• عدم دسترسی به سرمایه کافی برای جایگزینی/ ارتقای زیرساخت‌های استخراج
• افزایش غیرمنتظره بهای برق مصرفی
• کاهش منظم و برنامه‌ریزی‌شده پاداش‌های بلاک
• حملات سایبری (مانند DDoS)
• فقدان دسترسی آنی به سخت‌افزارهای استخراج روزآمد
• بلایا و حوادث طبیعی (مانند سیل، رعدوبرق)
• وقوع تغییرات غیرمنتظره در پروتکل (مانند تغییر در الگوریتم SHA-256)

مصرف انرژی و استخراج ارز دیجیتال

بیشتر رمزارزها از جمله بیت کوین، در حال حاضر از روش انرژی‌بر اثبات کار استفاده می‌کنند که طی آن مشخص می‌شود کدام ماینر می‌تواند بلاک خودش را به زنجیره اضافه و پاداش استخراج را از آن خود کند. رقابت ماینرها برای افزایش توان رایانشی خود، رشد فزاینده سختی استخراج را در پی داشته و باعث شده تا میزان انرژی لازم برای تولید یک هش بلاک معتبر بیشتر شود.

مطابق با برآورد یکی از پایگاه‌های مرجع، شبکه بیت کوین به‌عنوان یکی از رمزارزهای مبتنی بر اثبات کار، به‌تنهایی سالانه بین ۹۰ تا ۱۶۰ تراوات‌ساعت انرژی مصرف می‌کند که برابر با انرژی مصرفی سالانه کشور فنلاند با بیش از ۵.۵ میلیون نفر جمعیت است.

انرژی مصرفی چشم‌گیر شبکه‌های رمزارزی به طرح انتقاداتی در محافل مختلف دامن زده که مدعی‌اند این کار جز اتلاف برق برای انجام محاسبات بیهوده نیست. با این حال، طرفداران رمزارزها در پاسخ به مخالفان می‌گویند که مصرف این میزان انرژی، هزینه اجتناب‌ناپذیر راه‌اندازی و نگهداری یک سامانه رایانشی امن و توزیع‌شده است. بسیاری از ماینرها بر این باورند که در این میان، کفه ترازو به نفع شبکه‌های رمزارزی سنگینی می‌کند و نمی‌توان با وجود اثرات مخرب زیست‌محیطی احتمالی از مزیت برخورداری از یک شبکه رایانه‌ای امن و توزیع‌شده چشم‌پوشی کرد.

قوانین ماینینگ ارز دیجیتال

در کشورهای و قلمروهای قضایی مختلف، قوانین و چارچوب‌های مقرراتی متفاوتی برای صنعت استخراج ارزهای دیجیتال وجود دارد. برای مثال، استخراج بیت کوین و دیگر رمزارزهای مبتنی بر اثبات کار در چین ممنوع است؛ حال آنکه این کشور، سالیان درازی، مقر اصلی بزرگ‌ترین تأسیسات استخراج جهان بود.

در اتحادیه اروپا هم هنوز تکلیف الزامات قانونی استخراج رمزارزهای مبتنی بر اثبات کار معلوم نشده است.

در ایران اما استخراج ارزهای دیجیتال به‌عنوان یک صنعت قانونی به رسمیت شناخته شده و متقاضیان فعالیت در این حوزه باید مجوزهای قانونی لازم را از وزارت صنعت، معدن و تجارت دریافت کنند.

بهترین فصل ماینینگ چه زمانی است؟

همان‌طور که پیش‌تر گفتیم، اثرگذارترین عامل در تعیین سودآوری استخراج، بهای انرژی است. به‌طور معمول در فصول گرم سال به دلیل رشد استفاده از سیستم‌های سرمایشی، تقاضا برای انرژی افزایش می‌یابد. همین امر باعث می‌شود تا نهادهای تصمیم‌گیرنده در حوزه انرژی، بهای برق را دست‌کم به‌طور موقت و فصلی افزایش دهند. بنابراین، بهترین بازه زمانی سال برای ماینینگ، فصول سرد سال است که هم بهای انرژی، تعدیل می‌شود و هم می‌توان از سردی هوا برای خنک‌سازی دستگاه‌ها استفاده کرد.